Moderne Inkoper
Er wordt nog altijd veel gesproken en gediscussieerd over de veranderende rol en positie van inkoop binnen organisaties. Het niveau van inkoop is de laatste jaren gestaag gegroeid en inkoop heeft zichzelf steeds meer op de kaart gekregen. Inkoop kwam opnieuw weer volop in de belangstelling te staan, aangezien de meeste organisaties een stuk kritischer naar hun uitgaande geldstromen gingen kijken. Inkoopprocessen werden aangescherpt en de meeste inkoopmanagers zorgden ervoor dat er inkoopbeleid werd opgesteld als integraal onderdeel van de organisatiestrategie om zo de strategische kwetsbaarheid van de organisatie te verminderen.
Hoewel er flinke stappen in de professionalisering van ons mooie vakgebied zijn gemaakt, zijn we er mijn inziens nog lang niet. Om inkoop naar een hoger niveau te brengen, meer draagvlak te creëren en de inkoopfunctie verder te professionaliseren is het zaak om kritischer te kijken naar het profiel van zowel de inkoopmanager als dat van de inkoper. Immers, de ontwikkelingen van de laatste jaren hebben er ook toe geleid dat inkopers op een andere manier zijn gaan acteren richting zowel de interne organisatie als leveranciers. De interne organisatie heeft steeds hogere verwachtingen van de samenwerking en niet elke inkoper weet hieraan te voldoen.
Waar ligt het probleem? Allereerst het imago. Inkoop wordt door haar stakeholders helaas nog steeds te vaak als “lastig” ervaren. De business heeft een probleem en dat moet zo snel mogelijk worden opgelost. De perceptie is dat het alleen nog maar meer tijd kost om bij inkoop aan te kloppen (ze hanteren vast nog de old school papieren inkoopprocessen is dan de gedachte) en het liefst belt men zelf een leverancier. En daarbij, we doen het al jaren op deze manier en dat gaat toch goed?! Bovendien heeft men vaak zijn eigen voorkeuren voor leveranciers (iets dat je vooral binnen bv een marketing afdeling ziet).
Daarnaast; er zijn vaak vraagstekens of de inkoper wel voldoende materiedeskundig is, aangezien “ we ze ook nooit zien” en men dus ook niet getriggerd en gechallenged worden door de inkoper. De inkoper wordt gepercipieerd als iemand die op reactieve wijze acteert en enkel in actie komt als er een inkooptraject bij hem/haar wordt neergelegd. En tot slot; een inkoper jaagt toch alleen maar een lagere prijs na is de gedachte. Er is sprake van de aanname dat lagere prijzen veel invloed hebben op de kwaliteit van het geleverde product of dienst, terwijl dit natuurlijk lang niet altijd zo hoeft te zijn.
Mijn inziens moet de oplossing in beginsel vooral gezocht worden in de softskills (persoonlijke competenties) behorende bij een moderne inkoper. Om daadwerkelijk een stap verder te kunnen komen in de professionalisering van inkoop heb je persoonlijkheden nodig die toegevoegde waarde brengen en die uit hun schulp willen en durven kruipen. Stel je als volwaardig business partner op en laat je zien aan je stakeholders! Leer ze kennen zodat ze weten dat ze bij je terecht kunnen, probeer vervolgens het vertrouwen te winnen en laat zien over welke kennis en capaciteiten je beschikt. Overigens hoef je niet van meet af aan van de hoed en rand te weten, maar laat in ieder geval zien dat je luistert en je openstelt om in een kort tijdsbestek je de business eigen te maken.
Geschreven door: Sebastiaan de Bruijn
